این تپه باستانی در نزدیكی نهاوند قرار دارد. ساكنان اولیه این تپه فاقد معماری خاصی بودند و به صورت گذرا در این محل زندگی می كردند. آنها در زمین حفره هایی ایجاد و دیوارهای داخلی آنرا گل اندود می كردند. در این چاله ها بذر پسته، گندم و تعدادی قلوه سنگ كشف شد.
در دوره بعدی خانه هایی مربع شكل ساخته شد كه داخل آنها تنور نیز وجود داشت. دیوارها از خشت ساخته می شدند. ابزارهای زیادی در این تپه كشف شد كه اكثرا از سنگ ساخته شده بودند. پیكان، رنده، خراشنده، تیغه داس، تیغهای هلالی، تراشه ها و ابزارهای متفاوت دیگر، دسته هاون، سنگهای ساب، هاون سنگی، ظروف سنگی و غیره از اشیایی هستند كه در این تپه كشف شده اند. همچنین اشیای گلی متعدد و پیكركهایی به شكل حیوان و انسان كه از گل ساخته شده بودند نیز در این محل دیده شده اند. اشیایی نیز از استخوان بز، گوسفند، گوزن، گرگ، گراز و پلنگ ساخته شده بودند.
قبرها نیز در زیر خانه ها قرار دارند. در قبور اشیای منزل و تزیینی قرار می دادند. زندگی در این تپه در بین سالهای 9000 پیش از میلاد تا 7800 پیش از میلاد تداوم داشته است.