ورزش و مسابقات در دنیای باستان
المپیک باستانی در یونان
قبل از مسابقه ورزشکاران، مربیان و پدران آنها قسم می خوردند که آنها برای ده ماه تمرین کرده اند.
اگر دو سرزمین همسایه در حال جنگ بودند در زمان المپیک صلح می کردند تا ورزشکاران بتوانند به راحتی مسافرت کنند.
مسابقه کالسکه ها خطرناک ترین مسابقه المپیک بود زیرا چهل کالسکه وارد زمین می شدند و تنها یکی از آنها سالم خارج می شد. کشتی گیران سر خود را می پوشاندند تا حریفشان نتواند مو و ریش آنها را بکشد.
دوی ماراتون در آن زمان وجود نداشت. ماراتون در سال 1876 به المپیک نوین اضافه شد.
یک نوع مسابقه دو وجود داشت ه در آن ورزشکاران با سلاح های جنگی سنگین می دویدند.
یک نوع ورزش رزمی وجود داشت که در آن میتوانستند به هر نوعی به حریف خود ضربه بزنند. تنها محدودیت آن ورزش رزمی ممنوعیت زدن ضربه به چشم بود.
بزرگترین پیروزی بردن تاج زیتون بود که از درخت مقدسی درست می شد. کسی که آنرا میبرد قهرمان قهرمانان خوانده می شد.
زنان نیز المپیک کوچکی در یونان داشتند که در آن فقط مسابقه دو وجود داشت. آنها نمی توانستند در المپیک مردان شرکت کنند.
مسابقه المپیک در پنج روز انجام می شد.
روز اول المپیک مراسم مذهبی و قسم خوردن ورزشکاران بود. ورزشکاران لخت و پابرهنه در المپیک شرکت می کردند.
روز دوم مسابقه خطرناک و مهیج کالسکه رانی انجام می شد. کالسکه رانان باید دوازده بار جاده ای را طی می کردند. این مسابقه در جاده مخصوصی انجام می شد و سایر مسابقات روزهای بعدی درون استادیوم انجام می شدند. کالسکه ها دو چرخ داشتند و چهار اسب آنها را می کشیدند. برنده مسابه اسبها یا کالسکه ران نبود بلکه صاحب کالسکه بود. از آنجا که اسب در یونان بسیار گران بود فقط اشراف زاده ها می توانستند صاحب اسب و کالسکه باشند.
مشاهده کنندگان
سایر مسابقات سرپا می ایستند و فقط داورها صندلی داشتند. پرتاب دیسک، پرش بلند، پرتاب نیزه، دو و کشتی مسابقه هایی بودند که برگزار می شدند.
در روز سوم، مراسم مذهبی بیشتری برگزار می شد. در این روز صد گاو برای معبد زئوس قربانی می شد. در بعدازظهرروز سوم پسران دوازده تا شانزده ساله مسابقه می دادند. مسابقه آنها دومیدانی، کشتی و بوکس بود.
در روز چهارم مسابقه دو بزرگسالان در فواصل مختلف برگزار می شد. طولانی ترین مسافت چیزی شبیه ماراتون امروزی بود. در بعدازظهر روز چهارم مسابقات رزمی انجام می شد. این مسابقات وحشیانه و بی قانون بودند. برای مثال در یک سال فردی به نام آراچیون برنده مسابقه رزمی شده بود اما پیش از روز اعطای جوایز به خاطر شدت جراحت جان باخته بود. پس از مسابقات رزمی مسابقه دو به همراه تمامی تجهیزات رزمی انجام می شد.
تنها مسابقه ای که زنان داشتند مسابقه کوچک دو میدانی بود که فقط دختران مجرد در آن شرکت می کردند و به افتخار خدای هرا برگزار می شد.
در روز پنجم جوایز داده می شد. تنها به نفرات اول مسابقات جایزه داده می شد. در آن زمان نفرات دوم و سوم جایزه نمی گرفتند. شهرهای نفرات اول مسابقات به خود می بالیدند و به ورزشکاران خود افتخار می کردند. مثلا یکی از شهرها برای همیشه به برنده مسابقه غذای مجانی می داد. پر افتخار ترین شهر الیس بود که در کنار کوه المپیا قرار داشت. اولیم قهرمان المپیک در سال 776 پیش از میلاد از این شهر بود. میلو از شهر کروتون هم در پنج المپیک پیاپی از 5366 تا 521 پیش از میلاد برنده کشتی بود و یکی از پر افتخار ترین ورزشکاران آن زمان بود.
زنان تنها می توانستند در جایگاه تماشاگران قرار بگیرند و اجازه حصور در استادیوم را نداشتند. زنی به نام کالیپاتریا خود را به شکل مردها درآورده بود و در استادیم دستگیر شده بود. دادگاه او را جریمه نکرد زیرا همه برادرانش، پدرش و پسرش قهرمان المپیک بودند اما کار او از نظر مردان آن موقع کاری بسیار قبیح بود.
|